Dag 18. Pakse naar Don Det

Rond een uur of half 7 lagen we al wakker. Om 8 uur vertrekt er een minibus naar de 4000 eilanden waar we gebruik van kunnen maken. Als we later gaan dan zitten we vast aan de “normale” bussen en dat nodigt na gisteren een stuk minder uit. We moeten voor 8 uur nog wel ontbijten, pinnen en dollars wisselen. De dollars zijn nodig om over een paar dagen de grens met Cambodja te kunnen passeren. We besluiten het erop te gokken en vragen de jongen aan de receptie van het hostel de minibus voor ons te boeken. Philip moest hem nog wel wakker maken want hij lag heerlijk, met zijn hoofd op het bureau een uiltje te knappen. Dat zie je hier wel vaker gebeuren. De Arbeids Tijden Wet hebben ze hier nog niet van gehoord. Ze draaien hier net zo makkelijk dag, avond en nachtdiensten aan een stuk door zolang het maar iets oplevert.
Om strak 8 uur zaten we met een gevulde maag, een paar miljoen kip en enkele dollars op zak achterin de minibus. En deze keer, op een paar slechte schokbrekers na, het beste vervoersmiddel tot nu toe. In ons gezelschap meerdere backpackers. We raken in gesprek met een Duits meisje van 23 die al sinds 2017 onderweg is. Al die tijd nog niet thuis geweest en ook haar familie is nog niet bij haar langs geweest. Ze gaat na Laos door naar Thailand om vervolgens over te steken naar Zuid Amerika waar ze verwacht nog minimaal een jaar te reizen en te werken. Ze was ooit van plan om een half jaar te gaan reizen....
Na een kleine drie uur worden we bij de Mekong gedropt waar we een kaartje halen voor de “Ferry” naar “ons” eiland, Don Det.
Een smal houten bootje wordt volgeladen met 8 man en bagage. In 20 minuten staan we op Don Det.
Zodra we de boot verlaten zien we aan de linker kant van de weg een bord: Little Eden. Dat klinkt als de ideale bestemming om de laatste dagen van deze vakantie nog wat te relaxen. Het is een prachtig hotel met restaurant dat uitkijkt over de Mekong en is voorzien van een heerlijk zwembad. De prijs is acceptabel dus we blijven hier ieder geval 1 nacht en als het bevalt blijven we langer. Don Det is een party eiland vol met guesthouses en enkele hotels. Het is een vervanger voor het Vang Vieng van vroeger maar dan minder extreem. De softdrugs worden hier openlijk verkocht en de drank vloeit rijkelijk. En toch is het hier super relaxed. We wandelen wat over het eiland en spenderen een groot deel van de middag aan het zwembad.
Een prachtige zonsondergang welke vanuit het restaurant van ons hotel schilderij waardige plaatjes opleverde. Hier een Duits stel ontmoet die zojuist zijn aangekomen met de scooter. Zij hebben vandaag meerdere “ferry’s” genomen om op Don Det te komen. En iedere keer moest de scooter aan boord van de houten bootjes worden getild. Dat klinkt als een een mooi avontuur en gaan wij misschien morgen ook wel doen.
Nadat de zon onder was gegaan werd het eiland overspoeld door motjes. Miljoenen beestjes kwamen op alles af dat ligt gaf. Echt niet normaal! Wij naar de hotelkamer gevlucht en een uurtje later, nadat we ons opgefrist hadden, weer op pad. De motjes waren nog volop aanwezig. Zo ook bij de plaatselijke Indiër waar we gingen dineren. Om de beesten bij ons weg te houden werden er twee grote ventilatoren op onze tafel gezet. Het werkte. Redelijk ongestoord hebben we kunnen eten. De party viel ons een beetje tegen. Het was gezellig, leuke muziek, maar niet echt een feestje. Wel een lekkere avond met bier en een dambord..