Dag 12 Drakensbergen naar Clarens

Deze ochtend wederom een heerlijk ontbijt, baconquiche en andere heerlijkheden. Helaas ging dit aan Philip zijn neus voorbij. Voor hem alleen droge toast en en een lauw kopje thee. Onze gastvrouw gaf ons een overdosis aan informatie mee voor de rit naar Clarens. We hebben van een collega van Philip wat GPS bestanden meegekregen om van de ene plaats naar de andere te komen. Vandaag kwamen we er achter dat deze route wel heel avontuurlijke delen bevat. De eerste anderhalf uur hebben we geen verharde weg gezien. Een echte fourwheeldrive had niet misstaan op deze wegen maar gelukkig hield onze auto het goed. Op een gegeven moment werd de weg versperd met een hek van prikkeldraad. Een plaatselijke Zulu-boer kwam aangesneld om ons van dienst te zijn en verwijderde het prikkeldraad. Was deze man er niet geweest dan waren we waarschijnlijk omgekeerd om een andere weg te zoeken. Nu begrepen we het kunstje en waren we in staat om bij de volgende hekken de versperring zelf te verwijderen en achter ons weer te sluiten zodat het vee niet kan overlopen naar de buren.
Her en der ook nog versperringen door koeien. Met enig aandringen gingen deze beesten, met tegenzin, uiteindelijk wel een stapje opzij, zodat wij onze weg konden vervolgen.
Rond het middaguur arriveerden we bij het Royal Natal National Park. We hebben ons bij het informatiecentrum gemeld. Er zijn hier heel veel wandelpaden. Wij besluiten een twee uur durende wandeling naar de Sunday Falls te doen. Het is wederom een wandeling met prachtige vergezichten met als bonus de Sunday waterval.
Na twee uur waren we terug bij de auto en hebben we de reis voortgezet naar Clarens. Een prachtige route waarvan het laatste deel door het Goldengate Highlands National Park liep. Hier blijf je je vergapen aan al het moois wat het landschap te bieden heeft. Het Park heeft wat weg van Monument Valley maar dan groener. We hebben weer een aantal fotorolletjes volgeschoten. Overigens niet alleen aan landschappen maar ook van wat je langs en op de weg ziet rondlopen. De benenwagen is in Zuid Afrika onder de zwarte bevolking een veelgebruikt vervoersmiddel. Je vraagt je regelmatig af: “waar komen ze vandaan en waar gaan ze naar toe” Zeker wanneer er in de verste verte geen huis of krot te bekennen is.
Eind van de middag komen we aan in Clarens waar we wederom een B&B hebben geboekt. Ook hier worden we door de eigenaresse heel hartelijk ontvangen en naar onze prachtige kamer gebracht. Deze kamer heeft een balkon met uitzicht op de bergen. Op het bed ligt een geschreven welkomst woord op ons te wachten. Hier voel je je als gast echt welkom. Clarens is een stukje klein Zwitserland in Zuid Afrika. Er valt hier ook regelmatig sneeuw.
De gezellige hoofdstraat is voorzien van talloze winkeltjes en restaurants. Wij belanden bij een Pub met een eigen brouwerij en komen tot de conclusie dat ze in Zuid Africa ook een lekker biertje kunnen brouwen. Rond etenstijd gaan we twee deuren verder een Portugees restaurant binnen.
Een wand van het restaurant is voorzien van een grote afbeelding van een pittoresk straatje met twee tafeltjes. Philip herkende dit meteen. Aan een van deze tafels heeft hij weleens gezeten toen hij met een collega in Lissabon was.
De buikproblemen waren voorbij dus er kom weer lekker gegeten worden. Dat hebben we dan ook maar gedaan. Aan het eind van de avond begon het heel hard te hagelen, heel bizar. Zo hard dat de straten wit kleurden. Op dit belachelijke weer waren wij qua kleding niet voorbereid. Gelukkig was een vriendelijke ober genegen ons met de auto thuis te brengen.
De verwachting voor morgen: Een saaie lange dag..