Dag 24. Kaap de Goede Hoop en.... naar huis

Het is zover, het zit er bijna op. We hebben zojuist de laatste nacht van onze vakantie geslapen in het prachtige Zuid Afrika. Komende nacht sluiten we deze onvergetelijke reis af en vliegen we terug naar Nederland. Maar tot het echt zover is gaan we ook van deze laatste dag optimaal genieten. Vandaag staat Kaap de Goede Hoop op het programma. De kortste route naar de Kaap is krap twee uur rijden maar wij besluiten om de toeristische route te nemen. Eerst langs Signal Hill. Er zijn op deze zondagochtend meer mensen op dit idee gekomen. De wandelaars, hardlopers en mountainbikers zijn in grote getale aanwezig en maken je het auto rijden bijna onmogelijk. Signal Hill ligt in het verlengde van de Tafelberg. Als we nog een dag extra hadden gehad dan waren we deze bult ook zeker even opgeklommen. Gelukkig hadden we ook vanuit de auto niets te klagen over het uitzicht over de stad.
Daarna rijden we door naar de Atlantische kust. Het eerste deel van de route zijn we de afgelopen twee dagen al eerder tegengekomen. Vanaf Houtbaai komen we op een voor ons onontdekt deel van het land. We rijden over de Chapmans Peak Drive. Een prachtige tolweg welke pal langs de kust loopt. Deze weg is uit de, bijna verticale, rotswand gehouwen. Dit klusje is overigens al in 1920 uitgevoerd. Inmiddels, na wat aanpassingen, ligt hier een prachtige weg met een nog mooier uitzicht. Hierna vervolgen we de route langs de kust. In Scarborough is het tijd voor een break. We belanden in de Village Hub, een echt surfers café, op het balkon met uitzicht over de oceaan. Op dit balkon genoten wij van een overheerlijk glas ijskoffie en een asociale punt chocoladetaart. Wat zullen wij de komende weken weer aan ons figuur moeten gaan werken... Omstreeks een uur of elf arriveerden we bij het South African National Parc Cape of Good Hope. Een droog en onbegroeid landschap. We zijn hier nog een verdwaalde struisvogel tegen gekomen en een aantal brutale apen maar verder niets. De Kaap is het meest zuidwestelijke puntje van Zuid Afrika, niet te verwarren met de zuidelijkste punt, Kaap Agulhas, welke zo’n 150 kilometer verderop richting het oosten ligt. We hebben hier een paar uur rondgewandeld. Eerst naar het meest zuid-westelijke puntje, daarna naar het strand. Op dit strand, in het zand, hebben we onze voorletters verbonden door een hartje.. Van zoveel liefde begint je maag te knorren. Gelukkig heeft één van de horeca ondernemers zijn weg naar Kaap de Goede Hoop gevonden. Er bevind zich hier een fantastisch visrestaurant waar we ons galgenmaal hebben genuttigd. Een grote schaal met langoustine, kreeft, garnalen, mosselen, inktvis en een prachtig stuk yellowtail. Wat een feest! En gelukkig werd ook hier een Zuid-Afrikaans wijntje geserveerd. Deze calorieën hebben we direct verbrand met een stevige klim naar de vuurtoren en daarna door naar de zuidelijkste punt van de Kaap. Rond een uur of half vijf rijden we moe maar voldaan het park uit. Via de Oostkust rijden we terug richting onze eindbestemming, het internationale vliegveld van Kaapstad. Onderweg nog een fotostop in Muizenberg. Hier bevinden zich de gekleurde strandhuisjes die afgebeeld staan op de kaft van de Lonely Planet. Daarna hadden we nog wat tijd over om nogmaals langs de Canal Walk Shopping Mall te rijden. Hier hebben we bij de Swatch store alsnog het horloge voor een inmiddels dolgelukkige Sil gekocht. Ruimschoots op tijd meldden we ons bij de luchthaven alwaar we afscheid moesten nemen van onze huurauto die ons de afgelopen weken probleemloos ruim 6000 kilometer van het Zuid Afrikaanse wegennet heeft laten zien. Daarna inchecken en in no time door de douane en de security. De security neemt het hier niet zo nauw. De medewerker aan de scanner beschikte over voldoende mensenkennis en zag in één oogopslag dat de wereld niets te vrezen heeft van Philip en Silvia. Geen schoenen uit, geen riem uit je broek halen, geen tassen open maken. Hij gebaarde alleen maar dat we snel door moesten lopen. Je blijft je verbazen dat dit in de huidige wereld nog bestaat. Daarna, onder het genot van een laatste fles lokaal gekochte Zuid Afrikaanse wijn, in de resterende tijd, het blog bijgewerkt. Om half één worden de motoren van de B777 van de KLM gestart. Het is gedaan. We gaan op weg naar het koude Nederland. Afgelopen weken hebben een onuitwisbare herinnering in ons geheugen gegrift. Over vele jaren zullen we nog terugdenken aan deze reis. De waanzinnige ballonvlucht in Pilanesberg, de honderden olifanten in Addo National Park, de slang in de slaapkamer, een iets te lange maar oh zo mooie wandeling in de Drakensbergen, canopying, BBQ-en onder toeziend oog van apen aan de Indische Oceaan, bungee jumpen bij de Bloukrans rivier, de pinguïns, de prachtige wildparken, het mountain biken, wildwater tubing in Storms River, een wijntje op de Tafelberg, de prachtige maaltijden, de overheerlijke wijnen, het genieten van elkaar, het ...... afijn jullie hebben alles kunnen lezen. Wat hebben we het goed gehad. Zuid Afrika je was super! Je hebt ons de mooiste vakantie ooit bezorgd....